สันต์ไปหาศรีวรรณที่บ้านนั่งคุยกันเรื่องเข้าโรงเรียนของวันเฉลิม เทวีมาหาศรีวรรณเจอสันต์ก็นั่งพูดคุยเพิ่มความสนิทสนมกันมากยิ่งขึ้น เพราะศรีวรรณเป็นแม่สื่อชั้นดี สันต์จึงมีโอกาสไปส่งเทวีที่บ้าน เสี่ยกวงแวะมาหาลำยอง เห็นวันเฉลิมช่วยชื่นกับชมเก็บกวาดทำความสะอาดบ้านก็นึกเอ็นดู วันเฉลิมยกมือไหว้เสี่ยกวงด้วยความนอบน้อมทุกครั้งที่เจอ ยิ่งเพิ่มความเอ็นดูให้เขามากยิ่งขึ้น...วันเฉลิมนั่งหัดเขียน กอไก่ ขอไข่ เสี่ยกวงนั่งมองด้วยความสนใจ
“ใครสอนวันให้เขียน”
“หลวงตาครับ”
“หลวงตาที่ไหน”
“หลวงตาอยู่ที่วัด”
“แล้ววันเจอใครอีกที่วัดน่ะ” เสี่ยกวงถาม
“ปู่...พ่อ...”
เสี่ยกวงชะงักกับคำว่าพ่อ จังหวะนั้นลำยองเดินยิ้มกระจายเข้าบ้านมา
“คุณกวงขา...มานานแล้วเหรอคะ”
“ไปไหนมาล่ะลำยอง”
“ลำยองไปคุยกับแม่มาน่ะค่ะ ปรึกษาแกเรื่องเรียนตัดเสื้อน่ะแหละ แม่แกว่าอย่าเพิ่งไปเรียนเลยกำลังท้องกำลังไส้ งานมันหนักเดี๋ยวเป็นอันตรายกับลูก”
วันเฉลิมเดินเอาขอไข่ที่เขียนมาอวด ลำยองไล่ให้ไปเล่นที่อื่น เสี่ยกวงหยิบเงินเหรียญบาทออกมาจากกระเป๋าส่งให้
“เอ้า...วัน ป๊าให้ตังค์ซื้อขนม”
วันเฉลิมเงยหน้ามองกวง แล้วยกมือไหว้ แล้วรับตังค์มาแล้วยื่นให้ลำยอง
“ป๊าให้วัน ไม่ได้ให้แม่”
“ให้แม่เก็บไว้”
การกระทำของวันเฉลิมกระทบความรู้สึกของเสี่ยกวงอีกครั้ง
“เอ...จะให้ไอ้วันมันเรียกป๊าหรือเรียกพ่อดีคะคุณกวง ไอ้วัน...เรียกพ่อสิ”
“ไม่ใช่พ่อ...พ่ออยู่บ้านโน้น”
“เดี๋ยวเหอะ...บอกให้เรียกพ่อ” ลำยองเงื้อมือจะตี
“อย่าไปบังคับเขาเลย เด็กเขาไม่ยอมรับ”
“งั้นเรียกปาป๊าก็ได้ ดีไหมคะ คุณกวงเป็นปาป๊า ลำยองเป็นหม่าม้า...”
ลำยองทำอารมณ์ดี ออเซาะเสี่ยกวงรู้สึกอึดอัดมากกว่ารื่นรมย์...ชื่นกับชมกำลังช่วยกันจัดอาหารขึ้นโต๊ะ เสี่ยกวงเดินจากห้องมากับลำยองเห็นวันเฉลิมนั่งตักข้าวกินเองอยู่มุมนึง
“มานั่งกินกับป๊ามาวัน มีอะไรกินมั่งแม่ชื่น”
“ไข่พะโล้ ผัดเผ็ดหน่อไม้ไก่แล้วก็...”
“กับข้าวเดิม ๆ ทำแล้วไม่เบื่อบ้างรึไงแม่ชื่น ฉันเป็นคนกินยังเบื่อจะตาย”
“น่ากินดีออกลำยอง”
“ไม่เอาละค่ะ เราออกไปหาอะไรอร่อย ๆ ข้างนอกกินกันดีกว่า...ลำยองอยากกินหัวปลาหม้อไฟราชวงศ์” ลำยองอ้อนกินของแพง
“เอาไว้วันหลังค่อยไปเถอะ”
“แต่ลูกอยากกินวันนี้นี่คะ ใช่ไหมคะลูก...ลูกหิวแล้วนะคะคุณกวง ไปเหอะกินข้าวแล้วจะได้ดูหนังกันด้วย หนังเรื่องใหม่มีคนเขาบอกว่าเพชราซ้วยสวยค่ะ” ลำยองกอดแขนออเซาะกวง
“กับข้าวนี่อุ่นเอาไว้กินพรุ่งนี้ก็ได้นะแม่ชื่น” เสี่ยกวงตัดความรำคาญ
“ค่ะคุณกวง”
ลำยองดึงกวงพาออกไป ชมหมั่นไส้
“ลูกอยากกินหัวปลาหม้อไฟค่ะคุณกวง”
“น้อย ๆ หน่อยนังชม จะทำอะไรก็อย่าให้เด็กเห็น”
“เด็กมันไปรู้อะไร”
“ทำไมจะไม่รู้ ยังไงก็แม่เขาทั้งคนนะเอ็ง” เช้าวันใหม่ สันต์แต่งเครื่องแบบเดินมาถึงเพิงขายขนมของลำยง ยายแลที่เอนหลังอยู่บนแคร่ลุกขึ้นนั่งมองอย่างสนใจ ขณะที่ลำยงทักทายยิ้มแย้มแจ่มใส
“ไม่ได้เห็นหน้าซะนานเลยนะพี่ งานยุ่งหรือว่าแอบไปติดสาวที่ไหน”
“วันไม่ได้มาที่นี่เหรอลำยง”
“เหมือนเดิมแหละพี่ อยู่กุฏิหลวงลุงโน่น”
“ลูกสาวข้ามันท้องโตแล้วนะโว้ย ท้องนี้ ผัวมันจองห้องพิเศษเอาไว้ให้คลอดด้วย ไม่ต้องคลอดแบบอนาถาเหมือนท้องแรกแล้ว” ยายแลพูดขึ้น สันต์พยายามไม่ฟังไม่ใส่ใจฟังยายแล แต่สนใจจะคุยกับลำยงมากกว่า
“ไอ้วันมันเตรียมตัวไปโรงเรียนแล้วนะพี่”
“เหรอ...แล้วมันดีใจไหม”
“ก็คงดีใจล่ะ เห็นหลวงลุงว่ามันชอบเล่นดินสอ ขีด ๆ เขียน ๆ อะไรของมันได้ทั้งวัน”
“ลูกสาวข้ามันจะได้เป็นเถ้าแก่เนี้ยแล้วโว้ย อีกหน่อยพอคลอดลูกชายให้เขามันก็จะรวย ๆ ๆ ๆ”
“แม่...พอได้แล้ว แม่ไม่อายแต่ฉันอายนะ วัน ๆ ไม่ทำมาหากิน แล้วมันจะรวยขึ้นมาได้ยังไง” ลำยงปรามแม่
“มันเรื่องบุญวาสนาโว้ย ขืนทนเป็นเมียทหารเรือกิ๊กก๊อก ก็คงต้องอยู่แพริมคลองขายผักขายหญ้าได้กำไรวันละหยิบมืออดตายกันพอดี โชคดีแท้ ๆ ที่สลัดมันหลุดออกมาซะได้”
“พี่ไปก่อนนะลำยง”
สันต์ยิ้ม ไม่ตอบโต้แล้วเดินออกไป
“มันยิ้มอะไรของมัน” ยายแลสงสัย
“พี่สันต์เขาก็คงคิดว่าเป็นโชคดีของเขามากกว่าละมั้ง ที่ไม่ต้องทนมีเมียอย่างพี่ลำยอง”
ลำยงขนของขึ้นรถเข็น หนีไป
“อีลำยง...มึงเป็นพวกใครกันแน่อีบ้า” ยายแลด่าไล่หลัง
สันต์กลับมาถึงเรือนแพก็เล่าเรื่องที่ยายแลพูดให้พ่อกับแม่ฟัง
“มันก็พล่ามของมันอย่างนี้จนคนทั้งซอยเขาเห็นเป็นเรื่องตลกกันไปหมดแล้ว” ตาสินบอก
“เมื่อไรเอ็งจะพาแฟนใหม่เอ็งมาให้พ่อกับแม่ดูตัวล่ะ”
“แฟนใหม่อะไรกันครับแม่” สันต์ตกใจเล็กน้อย
“อาทิตย์ก่อน ศรีวรรณมันมาเยี่ยม มันเล่าให้พ่อกับแม่ฟังหมดแล้ว”
“ผมยังไม่กล้าเรียกเทวีเขาว่าแฟนหรอกครับ เพราะผมอาจจะแอบชอบเขาอยู่ข้างเดียวก็ ได้”
“เขารู้เรื่องของเอ็งหมดแล้วแต่เขาก็ไม่ได้รังเกียจรังงอนอะไรไม่ใช่เรอะ”
“เขาก็เฉย ๆ นี่ครับพ่อ เจอกันทีไรเขาก็มีแก่ใจถามถึงเจ้าวันเสมอ”
“ก็แสดงว่าเขาก็มีใจให้เอ็งอยู่บ้างล่ะ...ว่าง ๆ ก็พามาให้พ่อกับแม่เห็นหน้าค่าตาบ้าง จะได้คุยทับนังแลมันได้ มันจะได้หุบปากซะที”
ขอขอบคุณแหล่งที่มา :
คุณไม่สามารถมองเห็น links ได้ กรุณา.สมัครสมาชิก หรือ เข้าสู่ระบบทองเนื้อเก้า วันที่ 10 ตุลาคม 2556
