งานประกวดเทพีสงกรานต์บึงโขงหลงเริ่มขึ้น ธีระเป็นสปอนเซอร์รายใหญ่จึงมีป้ายโฆษณากิจการติดหราบนเวที พุชชี่ใช้เวลาว่างเดินดูไปรอบ ๆ บริเวณงานพลางคุยกับหนูดอกไม้ “ตอนแรกชั้นก็ไม่รู้จักหรอกนะว่า อำเภอบึงโขงหลงเป็นยังไง แต่พอได้มาอยู่แล้ว ที่นี่ก็อะเมซิ่งไทยแลนด์เหมือนกันนะ” “ที่อะเมซิ่งกว่าก็ตรงมีเทพบุตรสุดหล่อให้เราพาไปกอบกู้ชื่อเสียงใช่มั้ยคะ มาดาม” พุชชี่หันมายิ้มชอบใจ จังหวะนั้นธีระเข้ามาพร้อมลูกน้องติดตาม “สวัสดีครับ มาดามพุชชี่” ธีระเข้ามาแสดงตัวฉีกยิ้มอย่างมีไมตรี ขอจับมือกับพุชชี่ ทำเอาเธอมองอย่างแปลกใจว่าใคร หนูดอกไม้กระซิบบอก “นี่เสี่ยธีระค่ะ มาดาม เป็นเจ้าของธีระการเกษตร สปอนเซอร์หลักของงานนี้” “ที่บอกว่าเป็นพ่อของแพตตี้” พุชชี่ถามกลับเสียงเบา ๆ หนูดอกไม้พยักหน้ารับว่าใช่ พุชชี่ยิ้มดูมีเลศนัยก่อนจะหันไป แต่ไม่จับมือด้วยเพียงยกมือไหว้งาม ๆ “สวัสดีค่ะเสี่ย ได้ยินชื่อเสี่ยจากทีมงาน นึกว่าจะแก่กว่านี้ซะอีก ที่ไหนได้หน้ายังตึง พุงไม่มี ราศีก็จับ หนุ่ม ๆ อายเลยนะคะเนี่ย” ธีระยิ้มชอบใจมือไม้ไวเข้าไปโอบไหล่อย่างถึงเนื้อต้องตัวทำเอาพุชชี่เหวอ “มาดามเองก็ยังสวยยังสาวอยู่เลย แถมระดับมาดามมาชมผมแบบนี้ ชักอยากจะพาไปดูว่าผมเตะปี๊บได้ไกลขนาดไหนจริง ๆ ฮ่า ๆ ๆ” พุชชี่รีบแกะมือของธีระแล้วทำเนียนยิ้มหวาน “ขอบคุณที่ชวนค่ะ แต่คงต้องขอตัวนะคะเสี่ย คืนนี้ดิชั้นต้องทำหน้าที่เป็นกรรมการตัดสินการประกวด” “น่าเสียดายนะครับ แต่ไม่เป็นไร ในฐานะที่ผมเป็นสปอนเซอร์หลัก ถ้ามาดามต้องการความสะดวกสบายอะไรก็บอกมาได้เลยนะครับ ลูกน้องผมยินดีจัดหนักให้เต็มที่เลย..อ้อ...อีกเรื่องนึงที่สำคัญ คืนนี้แพตตี้ลูกสาวผมจะขึ้นประกวดเทพีด้วย หวังว่ามาดามคงจะให้ความอนุเคราะห์เธอเหมือนกับที่ลูกน้องผมจะคอยตามดูแลมาดามด้วยนะครับ” ธีระพูดแล้วหัวเราะเสียงดังกลบเกลื่อนคำพูดที่จงใจขู่กันซึ่งหน้า หนูดอกไม้หันไปมองพวกลูกน้องของธีระแต่ละคนแล้วสยองขวัญ ธีระที่เดินออกไปพุชชี่มองอย่างไม่พอใจ “ข่มขู่กรรมการกันซึ่ง ๆ หน้าแบบนี้ มิน่าล่ะประกวดกี่เวที ลูกสาวตัวเองถึงได้ถ้วยตลอด ๆ” “แต่อิทธิพลของมันก็ใหญ่คับเป้งจริง ๆ นะคะ มาดาม ดูสิคะ ลูกน้องมันยังตามมาส่องเราอยู่เลย” หนูดอกไม้พูดพลางเหลือบชำเลืองมองลูกน้องธีระที่เดินตามมายืนคุมเชิงอยู่ห่าง ๆ แต่พุชชี่บอกไม่กลัวนักเลงบ้านนอก...ใกล้เวลาประกวด ชาวบ้านต่างทยอยพากันเข้ามาจับจองที่นั่ง โดยมีกองเชียร์และป้ายไฟพร้อมสรรพ..เน็กซ์เดินเข้ามายืนรอดูการประกวดอยู่ด้วยเหมือนกัน โดยอยู่ไม่ไกลจากเวทีนัก...พอถึงเวลาพิธีกรบนเวทีเดินออกมาประกาศเป็นสำเนียงพื้นบ้าน “สวัสดีครับพ่อแม่พี่น้องชาวบึงโขลงหลงทุกท่าน และแล้วเวลาที่หมู่เฮารอคอยก็มาถึง ผมมีความยินดีแนะนำให้หมู่เฮารู้จักกรรมการกิตติมาศักดิ์ที่จะมาช่วยตัดสิน เฟ้นหาเทพีหน้ามนประจำบึงโขลงหลง...มาดามพุชชี่..ชี่..ชี่..ชี่” พุชชี่เดินออกมาปรากฏตัวบนเวที ชาวบ้านปรบมือต้อนรับ “สวัสดีครับ มาดามนี่สวยพอ ๆ กับเทพีที่มาประกวดเลยนะครับ” “ขอบคุณค่ะ ดิชั้นก็ไม่ได้สวยอะไรมากมายนักหรอกค่ะ แค่หมั่นดูแลตัวเองเป็นประจำ เพราะความสวยควรจะมาจากข้างในไม่ใช่ภายนอก และวันนี้ดิชั้นจะทำหน้าที่กรรมการตัดสินอย่างยุติธรรมที่สุดค่ะ” พุชชี่พูดพร้อมหันไปมองที่นั่งโต๊ะวีไอพี ซึ่งธีระนั่งจ้องเธออยู่ เน็กซ์สังเกตเห็นว่าทั้งพุชชี่และธีระต่างมองหน้ากันอย่างไม่มีใครยอมใคร ก็อดรู้สึกเป็นห่วงขึ้นมาไม่ได้ ที่หลังเวทีประกวด สาว ๆ ผู้เข้าประกวดกำลังแต่งหน้าแต่งตัว แพตตี้นั่งให้ช่างแต่งหน้า ชักสีหน้าไม่พอใจที่รู้ข่าวจากยุวดีว่าพุชชี่เป็นหนึ่งในกรรมการตัดสินด้วย เธอกลัวจะลำเอียงไม่ตัดสินให้เธอได้ตำแหน่ง ขณะที่บรรดาสาวผู้เข้าประกวดคนอื่น ๆ ก็หวั่นใจ เพราะรู้ว่ามีการล็อกผลตำแหน่งเทพีเอาไว้แล้ว คนอื่นจึงหวังได้แค่อันดับรองเท่านั้นเอง สาวงามเริ่มเดินออกไปโชว์ตัวตามลำดับ ...ถึงหมายเลข 19 แพตตี้เดินออกมาอย่างมั่นใจ เวทีนี้เธอจะต้องได้ตำแหน่งด้วยความสวยงามและความสามารถของตัวเอง ไม่ใช่จากการช่วยเหลือของพ่อ ธีระลุกขึ้นยืนปรบมือให้ลูกสาวอย่างออกหน้าออกตา เป็นการเรียกเสียงเชียร์จากคนอื่นด้วย..แพตตี้โปรยยิ้มไปรอบ ๆ พุชชี่มองนิ่งให้คะแนนอยู่ในใจ ในขณะที่หนูดอกไม้กระซิบบอกว่าแพตตี้สวยไม่เลวเหมือนกัน ไม่จำเป็นต้องพึ่งอิทธิพลของพ่อก็สามารถคว้ารางวัลได้สบาย ๆ ..เน็กซ์ยืนดูการเดินของสาวงามแล้วมองการให้คะแนนของกรรมการอย่างสังเกต...เมื่อถึงเวลาลุ้นระทึก พิธีกรขึ้นประกาศผลสาวงามที่ได้เข้ารอบสุดท้าย 3 คนคือหมายเลข 4 หมายเลข 10 และหมายเลข 19 เสียงกองเชียร์ดังสนั่น “งามหลาย ๆ กันทั้งสามคนเลยนะครับ แต่น่าเสียดายที่เทพีประจำบึงโขงหลงมีได้คนเดียว เพราะฉะนั้น การตัดสินครั้งนี้จะเป็นการตอบคำถามเกี่ยวกับบึงโขงหลงของเรา ผมขอถามหมายเลข 4 น้องรำไพก่อนเลยนะครับ” หมายเลข 4 ยิ้มหวาน ก้าวออกมายืนแถวหน้า น้อมไหว้งดงาม “น้องรำไพครับ ถ้าน้องอยากจะชักชวนให้ชาวต่างชาติมาเที่ยวชมธรรมชาติในบึงโขงหลง น้องจะแนะนำที่ไหนครับ” “หาดบึงโขงหลงค่ะ เพราะที่นี่ได้รับการประกาศให้เป็นพื้นที่ชุ่มน้ำโลกแล้ว ชาวต่างชาติจะได้เห็นกับตาว่าบึงโขงหลงยังบริสุทธิ์เหมือนกับสาวแรกแย้มอย่างหนู” เสียงเฮเชียร์รำไพดังลั่น ...จากนั้นพิธีกรก็เชิญหมายเลข 10 ให้ก้าวออกมาถามต่อ “สำหรับคำถามของหมายเลข 10 น้องนวลลออ อาหารพื้นถิ่นของบึงโขงหลงที่น้องอยากจะแนะนำให้คนต่างถิ่นมาชิมคืออะไรครับ”
ขอขอบคุณแหล่งที่มา :
คุณไม่สามารถมองเห็น links ได้ กรุณา.สมัครสมาชิก หรือ เข้าสู่ระบบมาดามดัน วันที่ 26 พฤศจิกายน 2556
