3
แต่สวน
เป็นภาษาไทยปักษ์ใต้ หมายความว่า "กระทำการบางอย่างโดยเพียงลำพัง , กระทำโดยตัวเองคนเดียว" รากภาษาจากภาษาไทยกลางว่า "เฉพาะแต่ส่วนตัว(เท่านั้น)" แต่สำเนียงที่เพี้ยนไปจากคำว่า "ส่วน" กลายเป็น "สวน" เนื่องจาก "ส่วน" กับ "สวน" สำเนียงปักษ์ใต้ออกเสียงเหมือนกัน ทำให้คนปักษ์ใต้หลายคนที่ไม่ทราบที่มาของคำนี้ พากันออกสำเนียงแบบภาษาไทยกลางเป็น "แต่สวน" แทนที่จะเป็น "แต่ส่วน" ซึ่งลักษณะการออกสำเนียงที่ผิดเพี้ยนไปจากความหมายที่แท้จริงแบบนี้ คนปักษ์ใต้จะล้อคนที่พูดว่า "แหลงทองแดง" คือ พูดภาษาไทยปักษ์ใต้ด้วยสำเนียงภาคกลาง แต่ผิดเพี้ยนไป ทำให้ดูแล้วขบขัน นั่นเอง
เขาไปเที่ยวกันเหม็ด เราโย้เรินแต่สวน (พวกเขาไปเที่ยวกันหมด เราอยู่บ้านคนเดียว)
ม้ายไคช่วย ต้องทำแต่สวนเลยเห้อ (ไม่มีใครช่วย ต้องทำคนเดียวเลยเหรอ)